Op een landtong midden in een voormalige grindafgraving stond een bedrijfswoning uit 1989. Dit was het enige overblijfsel van een voormalige betonfabriek, waarvan alle andere gebouwen en machinerie al waren verdwenen. Het piramidedak naar een ontwerp van Carel de Groot maakte het een opvallende architectonische verschijning. Onder dat dak bevonden zich de slaapkamers, de badkamer en de vliering. De garage met een kelder werd later toegevoegd. Het huis was met zijn dominante vorm nogal gesloten en keerde de rug naar de voormalige industrie. Maar die heeft inmiddels plaats gemaakt voor weelderige natuur met een prachtig vergezicht over het water van de recreatieplas. De opdrachtgevers vroegen Équipe om een vergaande aanpassing te ontwerpen naar een éénlaags, levensloopbestendige woning, die zich aan alle kanten op de spectaculaire locatie richt.
 

Het resultaat is een ontwerp waarbij het tentdak is weggehaald en plaats maakt voor gelijkvloerse slaapvertrekken. Deze kragen uit boven de helling aan de oostkant en hebben vol uitzicht op het  landschap. De oude woning en de uitbreiding omsluiten samen een nieuwe patio die beschutting biedt in het relatief ruige klimaat dat hier bij het water heerst. De oude en nieuwe gevel zijn bekleed met stucwerk en verticale, houten latten. De houten gevel loopt met drie grote taatsdeuren als windscherm door voor het binnenhof. Landschapsarchitect Hent Berends – die ook de oorspronkelijke prairietuin heeft ontworpen – is opnieuw betrokken voor het landschappelijke inpassingsplan en de patio die is ingericht met verwijzingen naar de oude industrie.