De opgave is om van twee bestaande gebouwen een samenhangend, comfortabel wooncomplex te maken voor mensen met een verstandelijke beperking. Zij gaan daar zelfstandig wonen, ook als ze wat begeleiding nodig hebben. De bestaande “sociowoningen” zijn pas 16 jaar oud, maar voldoen absoluut niet meer aan de huidige woonwensen. Ze zijn ondergebracht in een onhandig, amorf blok van 3 woonlagen. Het heeft kleine ramen, gedeelde badkamers en geen buitenruimtes. Daarnaast staat een kantoorgebouw van 2 verdiepingen met leslokalen ertegenaan. Om die twee samen te smeden moet drastisch verbouwd worden.

 

De interne structuur van het woongebouw wordt gereorganiseerd, zodat er woongroepen ontstaan met een gemeenschappelijke woonkeuken. In de open ruimtes tussen de bestaande bouwdelen worden op de verdiepingen extra appartementen gerealiseerd, verbonden door een nieuwe, geklimatiseerde galerij met trappenhuis en lift. Een centraal gelegen overlegruimte op de begane grond kijkt uit op de eigen, beschutte entree en heeft tegelijk zicht op de ingang van het ertegenover gelegen bouwblok. Deze twee entrees zijn door een luifel met elkaar verbonden. Ook het voormalige kantoorgebouw wordt intern gewijzigd en de onderbouw wordt opgetopt met één verdieping. Zo worden vijf extra appartementen ingepast die samen een groepsruimte delen en ook hier verbonden zijn met een centrale gang en trappenhuis.

 

De bestaande gebouwen hebben metselwerk gevels en ogen gedateerd. Ze worden ingepakt met buitengevelisolatie om aan de huidige energienorm (BENG) te voldoen. Van die nood wordt een deugd gemaakt door de uitstraling te moderniseren. Op de begane grond verbindt een houten gevel met het doorlopende staalprofiel van de luifel de twee gebouwen rondom met elkaar. Het hout vormt de warme schakel naar de royale tuin, waarin gewandeld en gespeeld kan worden. De verdiepingen boven het staalprofiel zijn als tegenhanger strak gestuukt en licht van kleur. Alle ramen worden zoveel mogelijk aangebracht in de bestaande openingen. Sommigen worden uitgezaagd tot de vloer, zodat balkons bereikbaar worden die als houten doosjes aan de gevels hangen. Ze geven de bewoners de zo gewaardeerde privé buitenruimte.